Nie ma to jak rodzinka, cz. 2

Na początku mamy małe ogłoszenie: jak widać, nasze problem z publikowaniem analiz na czas są permanentne, więc od tej pory będą już stale ukazywać się w soboty. Żeby wynagrodzić nasze dotychczasowe spóźnienia, do analizy w przyszłym tygodniu dorzucimy bonus. ;)

A tymczasem wracamy z kolejnymi okruchami życia rodziny Potterów. Tym razem Ginny otwiera hotel “Pod patologią”, przeprowadza musztrę, walczy z tęsknotą za Voldemortem i staje w obliczu groźby utraty pozycji gospodyni z powodu cennych umiejętności Harry’ego Juniora, zwanego Żabą.

Adres bloga: http://harry-i-ginny-potter.blog.onet.pl/

Analizowały: Dżul i Koona

Narada

Wczorajsze wydarzenia totalnie nami wstrząsnęły, nie wiem co o tym wszystkim myśleć.

Zamiast pogadać od razu po spotkaniu z Dursley’ami, cały dzień na ten temat milczeli.

Może wychodzili z założenia, że lepiej się przespać z problemem?

Co mamy zrobić, żal mi Dudley'a i Harrego Juniora, ale co z moim Harrym, czy on chce ich przyjąć ?? Mamy całkiem duży problem do rozwiązania.To mugole !!

Heeeloł! Przecież żaden normalny czarodziej nie będzie hodował w swoim domu podczłowieka.

E tam, jednego mogliby wziąć do karczowania lasów. Jak w tym kawale o Murzynie - niech w pojedynkę zapierdala.

Czy to coś zmieni ? Lily jest w wieku Juniora, może dobrze by było, gdyby miała takiego kolege.

To normalnie rodzice zabraniają jej bawić się z mugolskimi dziećmi? Biedactwo, jaka ona musi czuć się wyobcowana...

Stąd u niej taka agresja - zamiast lać się z innymi dziećmi na podwórku, wyżywa się na matce.

I oto przykład jak mszczą się błędy wychowawcze.

Myśle, że powinni u nas zamieszkać, dodałabym wskazówki do zegara. Nawet bez Voldemorta świat jest dziwny i niezrozumiały.

Cóż za głębokie przemyślenia... Voldi, wróć! Bez ciebie ten świat nie jest już taki sam!

I jaki doskonały pretekst do powiększenia rodziny:

- Kochanie, może dzisiaj bez zabezpieczenia? Tak mało mamy wskazówek w zegarze!

Myślałam, że napiszesz “Tak mało mamy poczucia balansowania na krawędzi od kiedy nie grozi nam śmierć ze strony Voldemorta!”

Też dobry powód. :D

Zaraz odbedzie się narada rodzinna w sprawie Dudleya. Lily też ma w tym uczestniczyć, a o nią boje się najbardziej.

I może jeszcze będzie miała decydujący głos? Lekcje odrabiać i posprzątać pokój, a nie rozważać o losach rodziny!

Zapominasz o lewym sierpowym.

- I jak myślicie, co powinniśmy zrobić?? - zaczął Harry.

- Ja chciałabym mież brata, nawet przybranego- powiedziała Lily.

Czytam stanowczo za dużo mang, bo słowa “przybrany brat” od razu kojarzą mi się z kazirodczym romansem.

To może być dobry trop, drogi Watsonie.

- Przecież masz Jamesa Syriusza i Albusa Severusa. - odparłam.

- Tak, ale to nie to samo mamusiu.

- Oni nie są podludźmi, nie da się z nich zrobić służących.

A serio: wtf? o.O

Może jednak chodzi właśnie o to. James i Albus nie dają się ubierać w sukienki zmuszać do udawania Pani Hrabiny przy zabawie w herbatkę, bo nie wisi nad nimi groźba wyrzucenia z domu xD

- Właśnie, że tak. a ty Harry co o tym myślisz ??

- Gin, ja nie wiem co o tym myśleć, ale jest mi ich żal, więc jeśli ty się zgodzisz to ja też. To w końcu ty jesteś tu gospodynią i to ty będziesz ich miała na głowie.- powiedział mój kochany mąż.

No powiedz od razu, że jest sprzątaczką, już nie bądź taki uprzejmy.

To się nazywa równouprawnienie, Dżul, więc nie “sprzątaczka”, tylko “gospodyni”. “Gospodyni”, to brzmi dumnie!

Tak, tak, należy to włączyć w poczet zawodów i państwo powinno wypłacać pensję.

- Tak, masz całkowitą racje. To ja będe musiała się nimi "zająć".

Jednak uważam, że trzeba zrobić coś dobrego, nawet jeśli chodzi o Dursley'ów.

- Czyli wszyscy na tak ?!?!?!, (ał, uszy mnie zabolały od samego patrzenia na ilość wykrzykników.) teraz musimy do nich zadzwonić . - ogłosił Harry.

Następną rzeczą do zrobienia jest przygotowanie pokoi, a to niestety wyłącznie moja sprawa. Cieszę się z tego, że im pomożemy i zaraz do nich zadzwonie.

Tam narzekanie na mugoli, a tutaj korzystanie z telefonu. Dla przypomnienia - telefon jest mugolskim wynalazkiem i dużo czarodziejów nie umiało się nim posługiwać.

Harry zrobił żonie szkolenie, dlatego teraz sama może się nim posługiwać. Podobnie jak sama może przygotować pokoje dla gości, bo przecież czcigodnemu małżonkowi nie godzi się zniżać do poziomu takich prac.

Telefon

Widzisz, Dżul - rozmowa przez telefon jest dla młodej czarodziejki takim przeżyciem, że aŁtorka poświęciła jej osobny rozdział!

- Hallo ???

- Dzień dobry, czy to dom państwa Dursley'ów ??

- Tak, a z kim mówie ??

- Tu Ginevra Potter, Dudley to ty ??

- Tak to ja, miło cie słyszeć Ginny.

- I nawzajem. - odpowiedziałam grzecznie.

Łapiemy, obydwoje są doskonale wychowani, ale przejdźmy do rzeczy.

- Czy podjeliście decyzje ??

- Oczywiście, chcemy zabrać Was do siebie !!!

*poprawia okulary* Was? To nie chodzi o samego Hajdżeja?

A co się będą rozdrabniać!

- Ale, naprawdę ??- nie wierzył własnym uszom.

- Tak Dudley, możecie sie wprowadzić nawet dzisiaj.

- Dzisiaj ??

- Tak, chyba że to jakiś problem !?!?

- Nie to nie problem, to jest wspaniała wiadomość.- mówił cały czas  zszokowany

Wezmę tylko moją szczoteczkę oraz piżamkę w misie i już jadę.

Żeby tylko nie zapomniał o dziecku.

- Tylko powiedz synowi, że jesteśmy inną rodziną, niż te które zna.

   Wyjaśnij mu to prosze !!!!

O, i to pod iloma względami “inną”. *parska śmiechem*

Takich patologii nie spotyka się codziennie.

- Dobrze, opowiem mu o wszystkim.

- Już nie mogę się doczekać, żeby go poznać.

- Jest troche niemiły. Może jak mi pomożecie to się zmieni.

Ależ skądże, właśnie mnie przekonałeś, że idealnie wpasuje się w naszą rodzinę.

Mały HJ ze swoją ciętą ripostą i mocnym prawym prostym będzie w stanie przeciwstawić się uroczej Lily.

- Też tak sądze. Dobrze ide przygotować pokoje. Mają być osobne ??

- Tak, jeśli to nie kłopot.

- Życzy pan sobie pokoje ze śniadaniem, czy wyżywienie we własnym zakresie?

Ciekawe, ile nalicza za noc.

Hotel “Pod patologią”.

- Spokojnie mamy jeszcze dużo pokoi. - uśmiechnełam się sama do siebie. W końcu jest sypialnia, pokój Lily, salon, jadalnia, kuchnia, dwie łazienki, pokoje Jamesa i Albusa no i 8 pustych pokoi. Teraz zostanie już tylko 6.

To mi się skojarzyło z takim programem z MTV, w którym gwiazdy pokazywały swoje domy.

Niech przemówi przeze mnie Kanon: Grimmauld Place 12 nie miało aż tylu pokoi. Co prawda nie ma podanej dokładnej liczby, ale prawdopodobnie było ich 7-8. No, chyba, że Potterowie dobudowali kilka pięter, żeby chwalić się ilością wolnego miejsca i założyć rodzinny dom dziecka w przyszłości.

Takim sposobem, od dzisiaj bedziemy mieć gości w domu. Do kiedy ?? chyba raczej na zawsze. A Dudley wcale nie jest taki zły. Przynajmniej tak mi się wydaje. Zobaczymy co z tego wyjdzie.

Ginny jako w pełni wykwalifikowana psycholożka potrafi ocenić charakter już po dwóch rozmowach.

Muszę ugotować obiad, przygotować pokoje, no i dodać wskazówki do naszego zegara, w końcu Dudley z synem dołączą do naszej rodziny.

A ta jaka się robotna nagle zrobiła. Tak, to cały dzień w szlafroku się po domu snuła, a teraz nagle zamienia swój dom w hotel.

Przyjazd

 Właśnie zadzwonił dzwonek. Dudley z synem przybyli. Otworzyłam drzwi, bo Harry jest w pracy, a Lily wyszła do koleżanki.

A Tonks, jak wiadomo, umarła, więc nie mamy pokojówki, żeby miał kto usługiwać.

- Hej Dudley !!

- Hej Ginny !

- Zaraz pokaże Wam pokoje. A gdzie Harry Junior ??

- W samochodzie ma przynieśc bagaże.- odpowiedział

Trening do roli Murzyna rozpoczęty.

+2 do siły, -3 do wolnej woli.

- Cześć, jestem Ginny, a ty to pewnie Harry Junior.- zagadałam

- Dzień dobry, prosze pani. - odpowiedział

- Mów do mnie ciociu, albo Ginny jak wolisz. No i zostaw te walizki.- Szybko wycelowałam różdżką w walizki, a one natychmiast znikły.

- Co się z nimi stało ?? - spytał zszokowany Junior.

Wywaliłam je do śmieci, śmierdziały mugolami. A jak chcesz je odzyskać, to musisz się bardzo postarać, muahahaha.

- Są już w waszych pokojach. O nic się nie martw. Wejdźmy do

środka.- pociągnęłam go za rękaw. Dudley siedział na kanapie i patrzył  się na zegar. W końcu spytał:

- Co to za zegar ?

- Pokazuje położenie danych osób z rodziny.- uśmiechnęłam sie

- Ale my w nim jesteśmy, a nie jesteśmy Waszą rodziną - powiedział chłopak o kruczoczarnych włosach.

A skąd on się tutaj wziął? Nic nie było wcześniej wspomniane o jakimkolwiek brunecie.

- Jesteście !! Od dzisiaj.- stwierdziłam - Chodźcie pokaże Wam pokoje. Chodź Harry !! - zaprowadziłam go na góre i otworzyłam drzwi po prawej stronie.

Odnoszę wrażenie, że Ginny zachowuje się jakby miała dziesięć lat i dostała pieska pod choinkę.

- O i jeszcze jedno. Moge do Ciebie mówić Junior ?? Bo mój mąz to Harry i ciężko będzie was wołać. Może masz jakieś przezwisko ?

- Tak, mam. Możesz mówić mi Żaba.

- Żaba ????

- Tak. Koledzy tak do mnie mówią.

Kwik, mam nadzieję, że przezwisko wzięło się stąd, że HJ dobrze skacze w dal, a nie od tego kawału.

Jeśli HJ ma coś wspólnego z żabą z dowcipu, to Ginny może pożegnać się z pozycją gospodyni tego domu xD.

- Ok, skoro tak. Wybacz, ale ide pokazać pokój twojemu tacie. Ty się rozpakuj. - zeszłam na dół do Dudleya. Dalej wpatrywał się w zegar.

Zaprogramował się na jedna czynność i nie ruszy, póki go ktoś nie przestawi.

Zaprowadziłam go do jego pokoju, który znajdował się obok pokoju Żaby. Bardzo podziękował i zacząłsię rozpakowywać. Zaraz wróci Harry, a Lily już czeka na kolacje. Moja czarownica i Harry nie znają jeszcze Juniora. Zobaczymy co powiedzą.

- Mamo, ten Junior jest zajebisty!

- A jak tylko nauczy się gotować, to wypierdalasz!

                                           The End :)

Nie cieszcie się, to tylko taka zmyłka.

  Kochani !!! ponieważ mam mało komentarzy, zastanawia mnie fakt czy warto tego bloga pisać. Nie wiem czy są jakieś osoby, które chcą czytać ciąg dalszy. Jeśli tak potwierdzcie to w komentarzach. :)

Zawsze bawią mnie takie posty na blogach, których aŁtorki deklarują, że piszą dla siebie.

Spotkanie

 - Junior, Dudley !!! Kolacja !!! zejdzcie na dół, do jadalni ! -krzyczałam

 - Idziemy !!! - odpowiedziała Żaba*.

O-ho! Gwiazdka! Szykuje nam się jakiś zacny przypis.

Przypis brzmi:

*Żaba to Harry Junior - dla osób które nie pamiętają ostatniej notki ;)

To rozkoszne, za jakich idiotów mają swoich czytelników aŁtorki. Bo to raczej nie jest przyznanie się do tego, że w notkach nie ma nic wartego zapamiętania.

A ja jestem zawiedziona. Miałam nadzieję, że pod przypisem kryje się krótka charakterystyka boChatera, będąca tak naprawdę streszczeniem jego tragicznego życiorysu.

 - Czy jest miły - dopytywała się Lily.

Czyżby aŁtorce wyczerpały się znaki zapytania?

Szastała nimi, jak popadnie, więc się skończyły. Niestety, wykrzykniki jeszcze jej zostały na składzie.

 - Tak, skarbie jest, chociaż wujek Dudley stwierdził, że nie.- powiedziałam już wcale nie małej czarownicy.

 - Wujek Dudley się nie zna. - Na te słowa wszyscy wybuchli śmiechem.

 - Cisza już schodzą.- szeptał Harry.

Udajmy, ze jesteśmy normalną, niepatologiczną rodziną.

Kim są Cisza? Czy to pobratymcy Mieli? Czy też specjalny oddział policji do spraw patologicznych rodzin?

Dudley podszedł do Harrego i przywitał się, później zrobił to Junior. Lily podeszła do Żaby i powiedziała :

 - Cześć, jestem Lily Luna Potter, a ty pewnie Harry Junior Dursley ??

 - Tak się nazywam. - odpowiedział i zaczęli się śmiać.

 - O co Wam chodzi??? - spytałam całkiem rozkojarzona.

 - O nic mamo. My już sie znamy!!!

 - Skąd ??

 - Ze szkoły.

Albo to był mało śmieszny żart, albo Lily jest najbardziej tępym dzieckiem, jakie znam, skoro wcześniej nie skojarzyła, znając imię i nazwisko, że to może być jej krewny, o którym była mowa przy obiedzie.

Nawet zakładając, że do tej pory mogła mało słyszeć o tej części rodziny, to po spotkaniu z Dursleyami rzeczywiście powinna się domyślić. Pewnie to po prostu nowy pomysł aŁtorki, która uznała, że tak będzie “śmiszniej”.

 - I to Was tak bawi ???

 - Nooooo, mamo ty jesteś inna !!!!

 - Dziękuje jeśli miałaś na myśli, że jestem jedyna w swoim rodzaju. Jeśli nie to masz szlaban. - stwierdziłam.

 - Taaa, jasne - powiedziała z sarkazmem.

Och, rośnie nam kolejna Marysójka *ociera pojedynczą łzę*

Typowa rywalizacja pomiędzy samicami z rodziny opkowatych: Ginny jest już trochę za stara, żeby być główną Mary Sue, a z kolei jej córka trochę za młoda, żeby odebrać jej ten tytuł.

 Mój mąż bardzo rozbawiony naszą dyskusją podszedł do mnie, pocałował i powiedział, że przeprasza, ale musi pójść do góry, napisać jakiś dokument do Ministra Magii.

Jaki szpan.

- Państwo wybaczą, ale minister nie wytrzyma nawet dnia bez mojej pomocy.

 Dzieci też poszły do pokoi, zostałam z Dudleyem i postanowiłam porozmawiać z nim o ważnych sprawach. Spytałam, co bedzie dalej i co ma zamiar robić, czy pójdzie do jakiejś pracy. Odpowiedział, że narazie nad tym nie myślał, ale w najbliższym razie pszuka pracy.

To wcześniej żona go utrzymywała? Ginny z Dudleyem to się dobrali...

Byłaby z nich idealna para, całe dni nic by nie robili, tylko patrzyli na zegar.

Ucieszylo mnie to i gdy już odchodził przypomniała mi sie pewna rzecz.

 - Dudley !!! - zawołałam gdy był już na schodach.

 - Co ???

I tak się do siebie darli przez cały dom.

 - Harry, Lily i ja jedziemy jutro na wycieczkę tylko, że oni jeszcze o tym nie wiedzą. Zostaniesz z Harrym Juniorem ??

 - Pewnie ! A gdzie jedziecie ????

 - Nie moge powiedzieć !!! - Uśmiechnęłam się.

- Nie mogę przecież pozwolić, żebyście za szybko znaleźli zwłoki.

 - Okey, ide się przejść. - i wyszedł.

Tymi schodami?

Wycieczka

                       Kochani !!!!! Dzisiaj króciutka notka, mam nadzieje, że 

                  Wam się spodoba, bo mi jakoś nie pasuje. :) Życze miłego

                                                   czytania!!!

Nie pasuje - to popraw, a nie wrzucaj do internetu. Dżul się nie podoba.

Uwielbiam tę subtelną kokieterię aŁtoreczek :P

 - Harry, Lily!!! Schodzić natychmiast.

- Mamo jest 6 rano, a dzisiaj sobota. Chce do łóżka. - narzekała Lily.

- Nie gadać tylko chodzić!!!- krzyczałam i w ostatnim momencie przypomniałam sobie, że nasi goście jeszcze śpią.

Rozpoczynamy musztrę! Dalej, szeregowy, przebierać tymi nogami, ruchy, ruchy!

To ja wam całą noc tor przeszkód na spacerniaku przygotowywałam, a wy macie czelność narzekać?!

- Już idziemy CZAROWNICO- dogadał mi Harry.

Aż jej w pięty poszło.

- Gdzie jedziemy ??? - spytał gdy byli już na dole.

- Odwiedzić Nevilla, Lune i dzieciaki !!!

- Jedziemy do Hogwartu ?!?!?! - zapiszczała Lily.

- Tak słońce jedziemy do Hogwartu - odpowiedziałam.

- Nigdy tam nie byłam!!!

- Wiem, ale jedziemy tylko na chwile. Chłopcy wykręcili jakiś numer i zniszczyli swoje kociołki. Przy okazji odwiedzimy Lune i Nevilla.

Och nie, teraz pani matka musi się pofatygować, żeby swoim złotym chłopcom dostarczyć nowe przybory do nauki.

Co za nadgorliwość. Dziw, że do tej pory codziennie nie latała do Hogwartu, żeby dostarczyć synusiom domowej roboty śniadanko.

- Kochanie, profesor Lune i profesora Nevilla - poprawił mnie Harry.

- Dla mnie to zawsze będą Luna i Nevill. - Nevill to nauczyciel od zielarstwa, a Luna nauczycielka od magicznych stworzeń.

- Tak, no to co ??? pakujemy się ??? - spytał mój mąż.

*Koona wiesza się na jednym z licznych znaków zapytania*

- Jasne, że tak. - cieszyła się Lily. Spakowaliśmy wszystkiepotrzebne rzeczy, między innymi kociołki, jedzenie i picie. O godzinie 7 byliśmy gotowi i wsiadaliśmy do samochodu.

Teraz zadaję sobie tylko jedno pytanie - to po cholerę im ta magia?

Żeby podnieść poczucie własnej wartości?

- Słonko, nie zapomniałaś o czymś ???- spytał Harry.

- Niby o czym ???

- Czy w Hogwarcie wiedzą o naszym przybyciu ??

- Oczywiście, już wczoraj wysłałam sowę do McGonagall.

Bogowie, nareszcie! Już się bałam, że maila.

- To dobrze, bo myślałem, że zapomniałaś. - Znowu zaczyna z tym zapominaniem, ale ja już o wszystkim pamiętam.

Puśćmy to zdanie w mroki niepamięci.

- Jedziemy, Hogwart czeka !!!! - dodałam i nacisnęłam pedał gazu.

O nie, ja nie skorzystam. Skoro już domowe zacisze kryje takie dewiacje, to boję się, co byśmy spotkali w Hogwarcie.